30.7.09

καμένες Ιθάκες




καμένες Ιθάκες εδώ κι εκεί
κάπου στ' αλατοσκαμένα βράχια της Μήλου
και στις όχθες του Αλιάκμονα

ατάκες και κλισέ ματιές
στον Θερμαϊκό καθώς ο γλάρος στέκεται στην πρύμνη των ματιών μας

λόγια δειλά ανέξοδα μικρά
για λίγη επιβεβαίωση όλων όσων μένουν εδώ
εδώ να θυμίζουν το μάταιο πέρασμά μας
και άλλωτε τον κόπο για λίγο ορίζοντα πιο καθαρό

μικροί σε παράγκες μιας άλλης εποχής
αδιέξοδοι δρόμοι
και δρόμοι που σπάνε καθρέφτες
γαϊτανάκι "μία έξω, μία μέσα" στα εντός μας
λίγα "γιατί" και μια σκέψη που φέρνει ελπίδες

μπορεί όχι και τόσο ανόφελες...

καλημέρα στη θάλασσα στα μάτια τα κλειστά στους ουρανούς τους γαλανούς και στα σύννεφα που τόσο αγαπώ και μ' αγαπάνε
γεια σου Νεφέλη, σιωπή και χάδια του Απρίλη

3 +1 κραυγές:

pandiony είπε...

Αγάπη, είπες να μας αποτελιώσεις σήμερα εσύ..
και σεργιανάμε στους δρόμους ’’που σπάνε καθρέφτες..΄΄
καμένες οι Ιθάκες, δεν υπάρχει προορισμός και η αφετιρία αποκαϊδια στον βωμό ’’..για λίγο ορίζοντα πιο καθαρό..’’

καλημέρα στέλνω κι εγώ ’’..στη θάλασσα στα μάτια τα κλειστά στους ουρανούς τους γαλανούς και στα σύννεφα..’’

ψυχή μου τρυφερή δύναμη να χεις προαίσθηση και οσμή να προλαβαίνεις τις παγίδες στο.. ’’μάταιο πέρασμά μας..’’

σε φιλώ μεγάλε μικρέ, με συγκίνησες, με άγγιξες τόσο οικείες μου είναι οι Ιθάκες σου..

..και θα τις βρούμε όπου κι αν κρύβονται οι χαρές είναι κι αυτές δικές μας σκέψεις..

pandiony είπε...

’’σιωπή και χάδια του Απρίλη’’ λές
και σκέφτομαι τα σκληρά χάδια τις σιωπής, αυτά που αφίνουμε να κυλάνε στα "γιατί" με μια σκέψη που φέρνει ελπίδες..

φτου σου λεβέντη μου, με τι καθαρίζει το αίμα τώρα ξέρεις;
με γάλα; μαμα μου..

Δημήτρης είπε...

Δία μου κι εσύ με συγκινείς...

Φιλιά!

Σε ευχαριστώ...

*και φυσικά θα τις βρούμε... και αυτές που έχουμε βρεί θα τις κρατήσουμε γιατί κάθε στάδιο για να το περάσεις ματώνεις και το αίμα μένει εκεί πάντα και κυλάει μέσα μας...