ta xw ftysei lemeeee...

που να απλώνεις τώρα το χέρι να πιάσεις το ποτήρι
είναι και μισοάδειο... τι να το κάνεις μισοάδειο να το έβλεπες μισογεμάτο να τον κάνεις τον κόπο να αλλάξεις θέση και να θέσεις σε κίνηση το σώμα σου

το λατρεύω αυτό το ταβάνι
το δε μαύρο που πέφτει όταν κλείνω τα μάτια μου, άσε απόλαυση...
κενό, ξέρεις τι θα πεί κενό;
πρώτη φορά αν δεν με απατά η μνήμη μου* το απολαμβάνω...

βαράει (τρόπος του λέγειν, έτσι για να νομίζω πως κάτι κινείται στην ατμόσφαιρα) και ο Βαρδής και το "βαρέθηκα τα βράδυα με τους φίλους τα ξενέρωτα" έγινε ο αγαπημένος μου στίχος, πες τα Αντώνηηηη, πές τα...

ουφφφφφφφφ

ούτε τον ήχο του κομπολογιού μου δεν γουστάρω τώρα και το κόβω κάπου εδώ γιατί και τα πλήκτρα μου τη σπάνε... (έπρεπε να έχουν βγεί αθόρυβα συστήματα... αχχχ δεν θα γίνω και εγώ γρανάζι θα δούν τι θα πάθουν...)

{*κατ' επίφαση μνήμη, έτσι όπως είναι τώρα...}