Ζήτα ΙΙΙ

Συγχώρα αγάπη μου

Τη νύχτα που έφυγε

Ο χρόνος πάγωσε 

κι εμείς εκεί

Πάρε το δάκρυ 

Πάρε το χέρι μου

Δειξ' του την άβυσσο

Που μας καλεί

Μ' ένα διάφανο βαθύ φτερούγισμα

Δώσε τη δύναμη στην προσμονή

Κι έλα αγέρι μου

Το φως που σώθηκε

Να το χαρίσουμε σ'ένα μαζί.

Έλα να γίνουμε μία ροή

Σε μια ελεύθερη δυναμική

Μαζί να πλάσουμε το σώμα

Να μας γεννήσουμε απ'την αρχή

Απ' τα δυο μας χέρια να γραφεί

Με το κόκκινο βαθύ μας χρώμα

Η κάθε μας στιγμή

Έλα να ενώσουμε τις σιωπές

Να μας δώσουμε πνοές

Ώστε να γίνουμε η Ζωή.

Κι έλα να ζήσουμε

Τοίχους να ρίξουμε

Φωτιά να βάλουμε

Στης μοναξιάς μας το κενό

Με των ματιών μας τον ρυθμό

Και της αγκαλιάς μας την ανάσα

Απ' του έρωτα μας την ταράτσα

Βουτιά να κάνουμε

Κι αργά αργά να φτάσουμε

Ως της αγάπης τον βυθό.

 

Ζήτα ΙΙ

Το απόγευμα το κίτρινο της μοναξιάς
Γεμάτο υγρασία το δωμάτιο φεγγίζει
Την απουσία σου ως άλλης πεθυμιάς
Αυτής που η γη μας μοναχά θα αναβλύζει
Κι είν' όλα τόσο μα τόσο ερημικά
Στην όψη σου περήφανα πουλιά θα κελαηδούσαν
Το άνοιγμα των ματιών σου μυστικά
Σ'ένα δωμάτιο σκοτεινό
Ο ένας του άλλου την ματιά να ψηλαφούμε
Και ολόγυρα μία οσμή αγνή παραδεισένια
Όπως τις ώρες που οδηγούμε μοναχά
Τα μάτια μας σε ευθεία γραμμή
Σ'έναν υπέροχο πυθμένα
Σ'ένα άγγιγμα φυγής ως την πιο εσώτερη νυχτιά
Εντός αχλής το σώμα μας να κυβερνούμε
Σ'ενα πάθος μυστικό εξ υπαρχής
Νηστικοί, ο ένας απ'τον άλλον κι άλλη αγάπη να ζητούμε

Ζήτα

Στο σώμα μου επάνω κοιμάσαι "Αφροδίτη"
Τα χείλη σου μου έγραψαν την ύστερη στιγμή
Πως όταν σμίγουμε εμείς γεννιέται ο κόσμος όλος
Και του έρωτα η άβυσσος δεν λέει να σωθεί

Στο σήμερα στο αύριο στο χθες δεν ξέρω γιάντα
Κι αν οι κορφές των ουρανών γεμίζουν την αφή
Μόνο μες στα ματάκια σου βλέπω ψυχή μου άστρα
Να γράφουνε επάνω μας τη μόνη διαδρομή

Τι κι αν μας θώρησαν τρελούς και μεθυσμένους
Από τ' ανέμη σου ξετύλιξα την καθαρή πνοή
Που μ' έβγαλε στη θάλασσα βαθιά να ταξιδέψω
Και στο κορμί σου να βυζάξω την άδολη ζωή

Απ'την αγάπη να γεμίσουν τα πανιά με ευωδίες
Στο φως να λούσουν οι Μοίρες τις στιγμές
Στης άφεσης την άμπωτη τα μάτια πλημμυρίδες
Γεννώντας τα χεράκια σου τις μόνες αφορμές