Αν είχες μια σφαίρα μόνο στη θαλάμη
αν είχες μία μόνο κίνηση
να αδράξεις αυτό που πάντα σου τρύπαγε το μυαλό σου και σου ψυθήριζε αιχμηρά "Ευτυχία"
μια μόνο στιγμή
θα το άρπαζες ή θα γλύστραγες στο διάκενο που πάντα σου λένε να προσέχεις όταν μπαίνεις σε βαγόνια τρένων, ειδικά εκείνων που περνάνε μόνο μια φορά ?
{θες να σου πω τι γεύση έχει το κενό στην άκρη της γλώσσας μου;}
4 +1 κραυγές:
<3 :-)
<3 <3
...
Το κενό,
έχει τη γεύση της ευτυχίας!
Ακριβώς σ' εκείνον τον αντίχωρο, τον ειλικρινή, όπου το είναι έχει ως μόνη ιδιότητα να "μην είναι", και η υπόσταση οφείλει την ύπαρξη και την ανυπαρξία της στο ανυπόστατο!
Καλημέρα σας!
όπως τη βρίσκει ο καθένας kioy!
αν την βρίσκεις με το κενό ναι εκεί είναι η ευτυχία.
καλημέρα και σε σένα!
Δημοσίευση σχολίου