23.10.09

7.41 άλφα

"Ένα παιδί προχωράει στο δρόμο, στους ώμους του, γεμάτη μικρά ανεκπλήρωτα, βαραίνει η σχολική του τσάντα.
Κάθομαι πίσω απ' το τζάμι και κοιτάω τη βροχή να παρασέρνει τους έρωτες του καλοκαιριού"

Τάσος Λειβαδίτης



τα φώτα κλειστά στην κουζίνα
και η Σιβόν θα πλέκει πάλι τα φιλιά της μεταξύ της σελίδας τριακόσιαπενηνταδυο και του παραθύρου που βλέπει την πόλη
τα φώτα κλειστά και οι άνθρωποι φαίνονται σταγόνες στα γυαλιά μου
η Όμπι μάλλον θα διάβασε τον τελευταίο στίχο από το κοράνι και η πένα της μόλις τελείωσε
τα φώτα κλειστά και μια ανάγκη σέρνεται
χθες τα φύλλα στο δάσος ήταν η άνοιξη και ο ήλιος καυτός κάποιο ταξίδι είχε πάει
τα σκαλιά έφευγαν τόσο εύκολα και το βάρος στην πλάτη δέκα ωρών ιδρώτας
τελευταίο τσιγάρο, δυο χάντρες ακούστηκαν στη σκέψη σου ένα χάδη,
μην ξεχάσεις
αύριο τα ρέστα σου για σένα και μόνο

11 +1 κραυγές:

Νικόλας K. είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Νικόλας K. είπε...

Πίσω από ένα παράθυρο κοιτάμε και σκεφτόμαστε πολλά και οι άνθρωποι μας φαίνονται σαν κούκλες, σαν μαριονέτες!
Αύριο είναι Σάββατο πιστεύω να μην υπάρχει το 10ωρο...
Ξέρεις το κοράνι λέει πολλές αλήθειες. Αν σου δοθεί η ευκαιρία διάβασε…
Καλό βράδυ Δημήτρη…

Δημήτρης είπε...

και σαν μαριονέτες βέβαια τώρα που το λες οι άνθρωποι μιάζουμε όλο και περισσότερο με μαριονέτες... (και το χειρότερο είναι ότι μας αρέσει κιόλας...)

Όχι άυριο δεν έχει 10ωρο... έχει ύπνο και βόλτες αν μας το επιτρέψει και ο καιρός... εεε και αρκετό διάβασμα επίσης... :-)

Θα το κοιτάξω... θα έχει ενδιαφέρον...
(έχω έναν συμφοιτητή μουσουλμάνο 21 χρονών που έχει ήδη δύο παιδιά και δύο γυναίκες... έχει γίνει ο ήρωάς μας...χαχαχαχαχα!!!)

καλό βράδυ Νικόλα!!!!

xara είπε...

τι πανεμορφο κείμενο.. τα λόγια σου ρέουν μέσα μου, τόσο φυσικά και αβίαστα, σαν το αίμα στις φλέβες μου.. σαν μουσική...
και στη Θεσ/νικη βρεχει πιο πολυ απ' ότι στο Βόλο... σε αλλάζει η βροχή, έτσι δεν είναι?
μεγάλη αγκαλιάααα!!

καλή σου μέρα!!

Δημήτρης είπε...

Καλημέρα Χαρά μουυυυ!!!!

αχ εδώ βρέχει σήμερα ή μάλλον ψιχαλίζει, αν δεις το παράθυρό μου είναι σαν να το έχουν ραντίσει, μικρές μικρές σταγονίτσες η μία δίπλα στην άλλη (θα το βγάλω φωτό να στο στείλω...) ναι η βροχή σε αλλάζει κάπως... αλλά όχι βαθειά απλά γίνέσαι πιο επειρεπής στα δυνατά συναισθήματα...χαχα!
πιο μεγάληηηηη από μένα!

δεν έγραψα γιατί περιμένω το μεγαααλοοοο...χαχα!!

φιλάκιααα!!!

Φαίδρα Φις είπε...

καλημέρα

κι ας στο έχω ξαναπεί
μ'αρέσει πολύ ο τρόπος
που επιλέγεις να παρουσιάσεις τα κείμενά σου-εννοώ το αρχικό κείμενο-προλογισμός και κατόπιν το δικό σου-
μου αρέσει και η γραφή σου
τελευταία είναι ξεχωριστή!

μπράβο Δημήτρη!
από την καρδιά μου

καλημέρα
φιλάκι

Δημήτρης είπε...

Καλημέρα Φαίδρα!!!

μου το είχες ξαναπει? δεν το θυμόμουν. χαίρομαι πολύ που σου αρέσει!!

τελευταία ε? μάλιστα...

σε ευχαριστώ πολύ πολύ!!

καλημέρα
φιλί

Ανώνυμος είπε...

Δημήτρη μου,
άφωνη έχω μείνει.
Εξαιρετικό πλέξιμο εικόνων και συναισθημάτων!
Πραγμάτων και εννοιών.
Υπέροχα τα πας.
Φιλιά πολλά

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΟ ΚΙΜΕΝΟ ΣΟΥ.ΤΟ ΑΛΛΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΕΚΛΕΙΣΕ;

ΠΕΡΑΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΕΥΧΗΘΩ ΓΙΑ ΑΥΡΙΟ ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΕ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ.

Δημήτρης είπε...

Σε ευχαριστώ Τόνια!!!

φιλιά κι από μένα!

Δημήτρης είπε...

Φίλε JK σε ευχαριστώ πολύ!!!!
να είσαι καλά!!!

όχι φίλε μου δεν έκλεισε απλά για κάποιο χρονικό διάστημα δεν θα μπορώ να ανεβάζω αναρτήσεις μου εκεί λόγω χρόνου... κάποια στιγμή όταν βρω τον απαραίτητο χρόνο θα ξαναπροβληματίσω (ελπίζω,χεχε)...