wake me up when...

Μια εικόνα διαγράφει υποσχέσεις σε κάθε κτύπο
της άνοιξης ψιθυρίζουν σημάδια ορίζοντα προσευχών
το φθινόπωρο καμέλιες ανθίζει ιβίσκους βάφει με ασήμι
φτερά χελιδονιών ζεσταίνουν ανέμους χειμώνα γκρίζου

Το τέλος να σπάει πάνω σε καθρέφτες που θολώνουν
αναπνοές να κτίζουν κάθε κλικ γραναζιών εφήμερων
να συνεχίζει η ροή πάνω σε δροσοσταλίδες να κυλά
αφήνοντας πίσω φόβους και αλλαγές μετέωρες

Σταγόνες βάφουν κίτρινο το βλέμμα του Σεπτέμβρη
άφεση σε όσα φέρνει ο καιρός αφιερώσεων σε εκπνοές
στην επόμενη στιγμή υπόσχεσης ταξίδια άνευ τέλους

Αλλαγές καλπάζουν σέρνοντας μάτια στο εμπρός
ονείρων και δίκοπων τόπων λεπίδες να περνούν
φωτιές σε όσα καίνε μέλλοντες παρελθοντικούς

{χθες το βράδυ
ξαφνικά...
τι ειρωνεία και μόλις είχα ανάψει
τα φώτα θυέλης}