11.9.09

τώρα που φεύγω




τώρα που φεύγω σε ματωμένα μαντύλια δακρύων και συμφορών λόγια οργής δεν θέλω
μόνο χαρά
κι αλίμονο σε χέρια τρυπημένα προσευχές θα καίω

πλέξε γροθιές στα κόκκινα τα όρια να σκίζουν
ντύσε ματιές στα πράσινα το μαύρο να ερίζουν

έλα κοντά και φύσηξε
ετσι, σκόνη να φύγει
ρίξε πέτρα κι όρμηξε
το χθές σου μόλις λήγει





{... στρατώνες ανάποδα
και λέξεις σπασμένες}

5 +1 κραυγές:

Διάττων είπε...

"Τώρα Που Φεύγω"... Δεν ξέρω αλλά μου έρχεται στο μυαλό η συζήτηση που είχαμε κάνει από κοντά ότι θα 'φευγες. Δεν ξέρω, μάιλιστα, μήπως έφτασε ο καιρός...

Καλό σου μεσημέρι φίλε μου... Και καλό Σαβ/κο, επίσης...

Δημήτρης είπε...

κέντρο κτυπάς κέντρο...χαχα

καλό μεσημέρι Φίλε Διάττων!

καλό Σ/Κ επίσης!!

Διάττων είπε...

Να ξέρεις πάντα ότι απ' την πλευρά μου, κι ας είμαι μακριά, θα είμαι κοντά σου...

ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΑΡΩΓΗ είπε...

Καλημέρα Δημήτρη.
Φεύγεις για ένα καλύτερο αύριο, για ένα αξιοπρεπέστερο δομημένο μέλλον, φεύγεις για να μπορέσεις να βοηθήσεις τους ανθρώπους με τις γνώσεις σου μετά από λίγα χρόνια.
Αυτοί που σε αγαπούν, το μόνο που πρέπει να κάνουν είναι να σε στηρίξουν. Έκανες reset στο ρολόι σου, μια νέα αρχή! Αυτό να σε γεμίζει χαρά και δύναμη.

Δημήτρης είπε...

Νίκο έτσι ακριβώς είναι... ένα reset.

τι άλλο μπορεί να σε γεμίζει άλλωστε...

σε ευχαριστώ!

καλό βράδυ