0+0=1

πάει να σπάσει η γλώσσα μου
και εγώ εδώ
δεν θα βγαίνουν και πάλι τα ξυραφάκια από το στόμα μου
μόνο λίγο νερό αφήνεται στην άφεσή του
[τα πορτοκαλί ακουστικά μπάλες για να τις σκάσω πάνω στη βιτρίνα τους]
4 αιώνες πέρασαν για να δώ το φώς
ξέρεις το είδα, και θα το ξαναδώ όχι μόνο στο 5ο στάδιο της κατάβασής μου στην πατρίδα μου, αλλά και σε όσα βλέπουν τα μάτια μου

σειρές με ακαταλαβίστικα σου και μου και λου (όχι το λου το καταλαβαίνω) για παν' ενδεχόμενο

και τα σήματα που περνάνε μη ταυτοποιημένα
δύσκολες οι ευθείες
πάνω από τους λαβύρινθους βλέπεις την έξοδο
όχι, όχι τίποτα πέρα από τον ουρανό και με σύννεφα τόσο το καλύτερο και μπλεγμένα πολύ να 'ναι και παθιασμένα και να ζηλεύουν πολύ τον ήλιο θέλω τόσο το καλύτερο


όχι για τη σάρκα και την εικόνα που φεύγει
για ότι μένει
και κάνει ανάποδη πορεία από το τέλος στην αρχή

{όλα καλά
και σε γκρίζους ουρανούς
ας θέλει αρετή και τόλμη
τουλάχιστον δεν έχει πάρει χου κι αυτή ακόμα}