εικοσιτέσσερις χιλιάδες

"Τριαντάφυλλα... Ρόδο άλικο του ανέμου και της μοίρας,
μόνο στη μνήμη απέμεινες, ένας βαρύς ρυθμός
ρόδο της νύχτας πέρασες, τρικύμισμα πορφύρας
τρίκυμισμα της θάλασσας... Ο κόσμος είναι απλός."

Γιώργος Σεφέρης

Ο ρυθμός πιο γρήγορος οι κτύποι πιο δυνατοί
Να πετάξει να ενωθεί με τη δικιά της μαρμαριγή
Άγγιγμα να διαγράφει στο φως "ποτέ πια μόνος"
Δεν υπήρξε απόσταση μια σπιθαμή ο χρόνος
Απλώνεται η αίσθηση το τύμπανο τραντάζεται τρυφερά
Μια καληνύχτα, να σε φυλάνε χίλια και ένα φιλιά