"Μα κάποια στιγμή φάνηκε ψηλά μακρινό το
φως της μέρας,
κι όλοι πιστέψανε πως δόθηκε μια εξήγηση,
πως βρήκανε την αρχή."
Κώστας Στεργιόπουλος
Κάπου εκεί θα δίνουμε ματιές σαν να ναι οι τελευταίες
Κάπου θα έρθω να σου κλείσω τα μάτια και να σου πω αντίο μη μ' αφήνεις
Κάπου σ' ένα χαρτί ζωγράφισες λουλούδι και οι γραμμές γίναν η άνοιξη στα μάτια μου
Κάπου μια αποστολή μας οδηγεί μόνους να μας βρίσκει το πρωί
Κάπου να υπάρχει το φως
.
1 +1 κραυγές:
Δεν το ήξερα, ειλικρινά! Με κατασυγκίνησες! Μόνο που είδα το όνομά του! Αλλά και με τα δικά σου βήματα που είναι τόσο θετικά και σταθερά...
Δημοσίευση σχολίου