1881

Ήταν ένα από εκείνα τα πρωινά του Μαρτίου που σου κόβεται η ανάσα στη θέα της υγρασίας καθώς στάζει από τις γωνίες των τοίχων.
Τα σύννεφα κρέμονταν τόσο χαμηλά, λες και το χώμα τα 'χε γεννήσει.
Ο Τάμεσης έφερνε ήχους θροίσματος φύλλων στο πέρας των δικτών και μόλις είχε περάσει το πρώτο λεπτό.
Μερικά άσπρα ανθάκια είχαν καταφέρει μετά από αγώνες να βγάλουν το κεφάλι τους από το παγωμένο χώμα, που μόλις είχε αρχίσει να ζωντανεύει στα χάδια των πρώτων ακτίνων ηλίου.
11 άνθρωποι γύρω από έναν τάφο στο νεκροταφείο των απόρων.
Λίγα λουλούδια να κοίτονται πλάι στην ταφόπλακα, το όνομα εκείνης Τζένι φον Βεστφάλεν.


1883

το όνομά του πέρασε στην αιωνιότητα...

{Hate is a drunk in seedy pub}