s

βήμα αγχωμένο καρφωμένο πάνω στο τζάμι να κόβει δρόμο μέσα από τοίχους
αλκοολικό βήμα ζαλισμένο από την ώρα που όλα κτυπάνε πάνω σου

τέσσερις και κάτι -τι σημασία έχουν τα λεπτά- κοιτάς τον καθρέφτη εσύ και αυτό το πιάτο δύο μαχαίρια και εσύ
η πόρτα κλείνει και ο δρόμος όσος η γραμμή η ξεβαμένη η λευκή που πήρε η τελευταία ρόδα μαζί της

κρυώνεις -ουτοπία όλα εκτός από αυτά τα δυο μαχαίρια, τα δυο σου χέρια-
αυτό το τελευταίο σκαλί ακόμα μια απορία αφήνει να πατήσεις
γιατι;

μία και φεύγεις
μιά τελευταία για σένα και μόνο
τα κλειδιά στη μίζα τελευταία στροφή ρουά ματ
τα κρίσιμα τετράγωνα ήταν καμένα



μη ρωτάς πως
τα δύο χέρια...