υπάρχει ένα ράφι κάπου ανάμεσα στον καθρέφτη και στο ταβάνι
σιγά σιγά όλα αρχίζουν να γυρίζουν μεταβολικά κι ανάποδα εκεί όπου γεννήθηκαν
το ράφι είναι εκεί να μονολογεί τις απώλειές του
η δράση γεννήθηκε για να γεννήσει την αντίδραση
το κόκκινο χρώμα πάντα έλεγε πως τίποτα δεν τελείωσε
η κραυγή τώρα αρχίζει
τοίχοι δεν υπήρξαν ποτέ για να χαθείς μέσα τους
παραμόνο για να κολλήσεις την πλάτη σου μιας και τα ρολόγια έσπασαν και οι στιγμές έγιναν μηδεν
μην ρωτάς το πως και το γιατί εκεί που τελείωνεις αρχίζω και εκεί που αρχίζεις δεν θα βρεθώ ποτέ
η διάλεξη τελείωσε οι απορίες κάηκαν στο τελευταίο άλφα
δάγκωσε τα αγκάθια που μένουν και παρακολούθησε τους τίτλους του τέλους
25.12.09
α-λήθειες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 +1 κραυγές:
Όταν το άλφα είναι το στερητικό και προστεθεί μπροστά από μια λέξη αλλάζει το νόημα της λέξης έτσι δεν είναι ;
Το κόκκινο χρώμα εκτός από χρώμα του ερωτικού πάθους είναι και το χρώμα του πολέμου, των επαναστάσεων και των ανατροπών! Ακόμα και το κόκκινο των χειλιών δείχνει το πάθος αλλά ταυτόχρονα από τα ίδια χείλη βγαίνουν λέξεις ξυράφια!
Καλημέρα φίλε μου!
το αλφα είναι σαν μια λογική πύλη ΝΟΤ
γι αυτό μου αρέσει γιατί μπορεί να αναστρέψει το νόημα τόσο εύκολα και λακονικά
αγαπημένο χρώμα το κόκκινο, για μένα το κόκκινο είανι η ζωή η ίδια!
η γλώσσα λέει ο λαός κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει...
επικίνδυνα τα όμορφα κόκκινα χείλη επικίνδυνα...
καλησπέρα φίλε Νίκο!!!
ΕΥΧΟΜΑΙ Η ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ 2010 ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΜΕ ΥΓΕΙΑ-ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ.
μακάρι...
Φίλε Δημήτρη, έχεις πετύχει πλέον το εξής: Χωρίς να είναι το ποίημα απόλυτα συμπαγές (από προσωπική επιλογή, ωστόσο υπερδύναμο) ρίχνεις την πρώτη νοηματική οβίδα και προκαλείς γόνιμες εκρήξεις, τη μια μετά την άλλη, δημιουργώντας έτσι πολλά ποιήματα μαζί, ή και νέες ποιητικές αφετηρίες!
Αγαπητέ μου φίλε, έχεις περάσει από καιρό στον υπερβατικό χώρο όπου κατοικεί η Ποίηση! Εγώ, απ' ότι βλέπεις, παρακολουθώ, κι όπως σου έχω πει και παλιότερα, πάντα θα χαίρομαι...
Φίλε Διάττων ξέρεις πόσο σημαντικός είναι ο λόγος σου για μένα... (να μην επαναλαμβάνομαι...)
η κριτική σου με βοηθά πάντα και σε ευχαριστώ που είσαι εδώ... και πάντα δίπλα, ποτέ πίσω ή μπροστά... αλλά δίπλα...
τα λόγια σου με γέμισαν χαρά!!!
εγώ τα πράγματα τα βλέπω από μέσα... και δεν είαμι σε θέση να πω κάτι απλά σε ευχαριστώ!
εμείς τα λέμε...
Δημοσίευση σχολίου