17.12.09

πως το πες;










και τι έγινε;
μια ανάποδη γραμμή ούτε μια ρωγμή δεν φαίνεται
μια αναπνοή

μην ακούς τους ποντικούς που σκαλίζουν το βράδυ τις αναμνήσεις σου
κάψε γραμμές και βλέμματα την ώρα που ξεμακραίνεις κάτω από τα κάγκελα της ερημιάς σου

λόγια...
σιωπες καθώς το τζάμι σπάει
και το φως λιώνει την ψευδαισθησή του