31.5.09

Ύστατη καύση



Υπάρχουν στιγμές που θες από κάτι να πιαστείς
κι άλλες πολλές έστω αθόρυβα να τραβηχτείς
αδύναμος βάλλεσαι στης μοναξιάς σου τα πεδία
συντροφιά ο καθρέφτης, μια ακόμα ουτοπία.

Υπάρχουν ματιές που σε κάνουν να λυγίσεις και να σπάσεις
γι' αυτές αξίζει τον ανθρωπάκο που 'χεις μέσα σου να κάψεις
γυρνάς, ρωτάς, δειλά κοιτάζεις και μου λες
είναι μικρές του παρελθόντος οι στιγμές.

Υπάρχουν φωνές που σπάνε τη γυάλα που σε πνίγει
τώρα αναπνέεις μπορεί το όνειρό σου να ξεφύγει
και καθώς φεύγει σου δείχνει εικόνες
μη ξεχάσεις να πάρεις τις κυανές ανεμώνες.

Υπάρχουν κύκλοι μια αρχή, ένα τέλος
σε σένα ξεθωριασμένη η διεύθυνση σπασμένο το βέλος
η πορεία επαίσχυντη σ' ένα άριστο τέλμα
το μικρόκοσμό σου να παίζεις με κοντόφθαλμο κέρμα.




F-μορφα μιάσματα
αδέλφια καίγεστε οικτρά...