ξέρεις ποιες;
να εκείνες που σπάνε τα προφίλ των ψηφίων των νεκρών
τις τελευταίες που αγγίζουν τα όρια σου για το τι είναι ζωή
ακούς ρε εκείνο το 1 και το 9 είναι δύο ψηφία ίδια
είναι θηλιές και το μετά μέσα τους μια ακόμα ειρωνεία θα πουν
αρχίζω και σκέφτομαι σε δεκαεξαδικό και από εκεί σε δυαδικό και μετά τίποτα
δεν γράφω, απλά σβήνω
τα λόγια μου είναι όσα φοβάμαι να πω
γιατί οι δρόμοι έχουν κλήση προς τα δεξιά και βάθρα βάραθρα θανάτου αριστερά
μι και λάμδα και κάπα και άλφα, πολλά άλφα
ποιος θα θέσει το τέρμα; εσύ
καλύτερα εσύ
εκείνοι δεν ξέρουν
ποτέ δεν θα μάθουν οι γλώσσες είναι κομμένες και τα σύρματα λιωμένα
χρόνια μετά θα τρώνε το κουφάρι που θα κραυγάζει ακόμα
πλέον θα θυμίζει μόνο τις σιωπές του
και κοιτάς ξανά και ξανά και οι δρόμοι άδειοι και ψάχνεις να βρεις λόγους για το λόγο σου
άλλωστε τι νομίζεις 9 ψηφία και ένας φάκελος
ύστερα είπαν πως βρήκαν την άνοιξη
άλλοι κι άλλοι προτίμησαν να χαθούν πίσω από τα φώτα των τρένων
η ελευθερία είναι πατρίδα
πατρίδα όσων δεν μίσησαν ακόμα τις στάχτες των ψηφίων
χρόνια μετά θα πουν νεκρός
10 +1 κραυγές:
19 στην εικόνα, 19 και μέσα στο κείμενο, είναι σίγουρα αναφορά στα χρόνια που διανύεις... Δεν ξέρω όμως αν πίσω απ' αυτό κρύβονται και τα γενέθλια...
Όπως και να 'χει συνεχίζεις πάντα Ποιητικά φίλε Δημήτρη...
Έπιασε κάπως το κρύο εδώ, φαντάζομαι τι θα γίνεται εκεί πέρα... Να προσέχεις...
aloha!! τι κάνεις?
πολύ μου αρέσει το blog σου όπως το έκανες! ήθελα να σου κάνω και σχόλιο στην ανάρτηση "ένα κενό για τον παράδεισο", η οποία μου άρεσε πάααρα πολυ! [αλλά μετά ξεχάστηκα!χεχε]
μου φαίνεται πως πάλι κάτι άλλαξε στον τρόπο που δομείς τη γραφή σου και μ αρέσει αυτό!
κλείνω με έναν από τους στίχους που ξεχώρισα [και αγάπησα] σε αυτό το κείμενό σου:
"τα λόγια μου είναι όσα φοβάμαι να πω"...
Καλή σου μέρα!
Ναι είναι αναφορά στον χρόνο γενικότερα όμως...
Φίλε μου Διάττων κάνει πολύ κρύο εδώ... σήμερα ήταν μια πολύ μουντή μέρα... έχει λιώσει το χιόνι και το κρύο σου τρυπάει τα κόκκαλα...
το διάβασμα κάνει λίγο πιο ζεστή την ατμόσφαιρα... λόγω της επερχόμενης έκρηξης μη νομίζεις... (πλάκα κάνω...)
προσπαθώ να προσέχω πάντως...
καλό βράδυ!!!
Οππ!
Γεια σου ρε Χαρά!!!
καλά είμαι την παλεύω... εσύ? τα bytes έρχονται έτσι?
αχ και μένα μ'αρέσει έτσι όπως το έφτιαξα!!! αυτά τα δέντρα μου θυμίζουν λίγο το hydepark
κοίτα να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω τι άλλαξε... δεν αναλύω τη γραφή μου το ξέρεις... οι καθρέφτες ότι πουν εγώ δεν ξέρω τίποτα... ο πρώτος και ο τελευταίος είμαι δλδ μάλλον ο τελευταίος...
ο στίχος αυτός ε?
και εγώ τον αγαπάω πιο πολύ απ όλους... είναι η γνώση γι αυτό...
Καλησπέρα Χαρά!
Αν σου'λεγα να μ φοβάσαι, είρωνας θα ήμουνα:)
Ath
Ath
εγώ πάντως το "μη φοβάσαι" δεν το άφησα με ειρωνικό τόνο...
αλλά μάλλον έχεις δίκιο...
πως να μην...
αλλά το να προσπαθείς κι ας είναι ο αγώνας μια ακόμα ματαιότητα ίσως μας χαρίσει κάτι ή ίσως εμείς κερδίσουμε κάτι από αυτόν...
καλημέρα!
na min fobasai ta logia sou yparxei panta kapoios pou tha ta akousei h tha ta diabasei na exeis to tharos tis gnomis sou
x
X μου χαίρομαι που είσαι και εδώ...
έχεις απόλυτο δίκιο...
καλημέρα!!!
Φίλε μου,
πολύ πολύ καλή η γραφή σου και η σκέψη σου!!!
κι αυτό το "...ύστερα είπαν πως βρήκαν την άνοιξη
άλλοι κι άλλοι προτίμησαν να χαθούν πίσω από τα φώτα των τρένων..." Υπέροχα!!!
Μια Μέρα Καλή να έχεις!!!
καλως ήρθες στους προβληματισμούς Λίτσα!!
με τιμούν πολύ τα λόγια σου και σε ευχαριστώ πολύ!!!
καλό βράδυ!!!
χάρηκα που ξαναείδα σχόλιο σου σε μένα μετά από καιρό!!!
άλλωστε είμαστε παλιοί γνώριμοι...
Δημοσίευση σχολίου