Οι φίλοι μου: ένα κακό χαρτί και ένα στιλό τελειωμένο
μία λάμπα καμμένη και ένα κερί μισολιωμένο*
η ποίηση θέλει ατμόσφαιρα, ένα παράλληλο εισόδημα
και κανά δυο έρωτες να μην τους πέρασες ανώδυνα
Η αλήθεια είναι σκληρή (σου φεύγει το κακό)
τόσο σκληρή όσο οι Wu, όσο ένα στομάχι νυστικό
η ρίμα δεν είναι για χρήμα, είναι για το φλόου
μακρυά απ΄τα κουμπιά, δεν υπάρχουν UFO**
Η ψυχούλα σου δεν είναι σκεύος μαγειρικής
θέλει μέτρο να κολλήσεις για να γίνεις ποιητής
θέλει το ψυστήρι της η φάση, χρόνια πάνω απ' το χαρτί
και κασέρι να μην παίζει ε ας παίξει φέτα.
*(έχει τελειώσει ο αναπτύρας και δεν ξέρω πως να το ανάψω πάλι)
**(ούτε πολιτείες που κυλούν κάτω απ' το δέρμα σου)
0 +1 κραυγές:
Δημοσίευση σχολίου