της καύλας

Πιο μεγάλης απ'της καύλας
δεν υπάρχει προσμονή
κι όποιος δεν την έχει νιώσει
μες στον τάφο του έχει μπει

Γιατ' η καύλα σου σε σέρνει
σε πηγαίνει όπου βρει
λίγο φως να σου πουλήσει
μέχρι το φως σου να σωθεί

Κι όταν πάλι την μπανίσεις
στη γωνία να χει βγει
μη κι ορμήξεις με τη μία
η καύλα θέλ' υπομονή

Θέλει τέχνη και μεράκι
να την έχεις μια ζωή
κι όταν πας να την εχάσεις
να έχεις χέρι με πυγμή

Να την πιάσεις να ξηγήσεις
εγώ πλέον είμ' εσύ
πεθαίνω πλέον για σένα
σ' ακόλουθώ και όπου βγει