14.4.20

who ιζ χου


Στο χέρι μου sling
Τραβάω και μένεις blink
Χωρίς καν χαρτί
Τα παίζω all in
Κάνεις δεν με ξέρει
Κυνηγάω το κασέρι
Σε κίνηση υπόγεια
Δίχως πέριττα λόγια
Σκάω Βιετκόνγκ
Απ'το bottom στο top
Έρχεται μία ή άλλη
Στις ταράτσες τσακάλι
Από στιγμή σε στιγμή
Όνειρα και παρακμή
Φωνάζω έξω από τρύπες 
Γαμιούνται οι λίτες
Σε δίχτυα δεν μπλέκω
Τα μυρίζω και φεύγω
Ελεύθερος από τη γέννα
Ποτέ δεν αρνήθηκα εμένα
Ακόμα γράφω με το χέρι
Η ζωή τι θα μου φέρει
Στα ματάκια σου απών
Κυβερνάω το παρόν
Κρατάω ρυθμό
Και στο δίνω ωμό
Ανεβαίνω τη σκάλα
Εξοπλίσου με κυάλια
Και διόπτρες νυκτός
Δεν θα βγω μες στο φως
Tώρα μέσα κεφάλι
Ένα δύο και πάλι
Φορτώνω και μπαίνω
Χου ποτέ μου δεν μένω
Σε slang το γυρνάω
Δες με πάλι γελάω
Καβατζομένη κουφάλα
Ποτέ μες στη γυάλα
Στο τρίβω στη μούρη
Φα' το τώρα λιγούρι
Χαρισμά σου τα έδινα
Όπου έγλυφες έφτυνα
Παιχνίδι βρώμικο
Η ζωή 'ναι φόνικο
Παγίδα στη φτήνια
Σε καταπίνει στη γκίνια
Μη βγεις στη ξεφτίλα
Θα σε πάει πιπίλα
Δεν τη βγάζεις πένα
Μαγκωμένοι απ' τη γέννα
Απ' τη μέρα την πρώτη
Σε θέλουν προδότη 
Σκυμμένος εκτελείς
Τις εντολές της ζωής
Στη ψυχή σου το μένος
Ζεις πολιορκημένος
Ελεύθερος ν' ακουστείς
χρεώνεσαι αυτό που θα πεις
Σου χουν αλώσει την έδρα
Σε παν από φέρμα σε φέρμα
Μειώνεται η αντοχή σου
Στη σέντρα βγαίνει η πνοή σου
Αυτό φιλαράκι δεν είναι ζωή
Εσύ ακούς την ποινή, αυτοί κτυπούν το σφυρί
Αυτό είναι ένας βρώμικος πόλεμος
Κι εκεί έξω δεν θα ξέρεις από που τις τρως