Σελήνη

Για όσα έχασα και κέρδισα, όσα πήρα, όσα έδωσα
Για όσα μπόρεσα, όσα ηθελα και πρόδωσα
Για δυο μάτια, 

μέσα στα καλύτερά μου βράδια
Για εσένα που την έκανες για πάντα
Για εμένα στην τελική το κάνω 

πριν προλάβω ν' αμφιβάλλω

Δεν φεύγει, δεν πεθαίνει

Θα το πάρω μαζί μου
Το αφήνω να επιμένει

Κι ας με πληγώνει η ροή μου

Κι ας είναι τόσο εύκολο να φεύγω 
Να διαγράφω, να τα καταφέρνω
Δύσκολο είναι η γεύση να κρατήσει
Πριν με πιάσει, πριν με πνίξει
Πριν αφήσει την ευθύνη
Πριν γλιστρήσει, να θυμίζει
Ένα βράδυ που με πήγε στη Σελήνη
Ένα βράδυ που το έκανε να ζήσει
Να πιστέψει πως μπορεί ακόμα να γεννήσει

Πως μπορεί με τα χέρια του να χτίζει

Να 'χει κάτι να βαδίζει

Μέχρι θανάτου, τη ζωή του να γεμίζει