πίσω σε μένα

περπατώ σε δρόμους μόνος

κανέναν δεν περιμένω

μυρίζει βενζίνη ο δρόμος

κι εγώ τη φωτιά μου που φέρνω

κοιτώ στις λάσπες εσένα

μία σκιά πλανιέται σαν άχτη

είναι τα μάτια μου κλεισμένα

στην άκρη σε βάζω σαν στάχτη

γυρίζω πίσω σε μένα

σταθερός σαν ανάγκη

είμαι τελεία και ένα

πιάνω το νήμα απ' την άκρη

μία που παίρνω ανάσα

μία που φεύγω ξανά

ανακτώ εκείνη την κάψα

γεμίζω με πληροφορία κενά

είμαι σε αυτόνομο βήμα
ρίχνομαι πάλι στη μάχη
είμαι παρόν πάνω στο κύμα
ισορροπώ δίχως κατάρτι