v2.0.0.0

σβήνουν τα φώτα 

το σώμα βαραίνει

κλείνω την πόρτα

η ματιά θολωμένη

αναζητώ παραισθήσεις

στου αύριο τις ευχές

απότομες οι αναμνήσεις

και δεν έχω αντοχές

τα λόγια μου σβήνω 

σε καθρέφτες που καίνε

το βλέμμα μου αφήνω

στα ψέματα που λένε

ξενύχτι στο ποτήρι μου

και γράφω ποιήματα

ξεγελάω την τύχη μου

με βήματα επίπονα

στα δυο μου χέρια 

απόψε αρχίζω

σκορπίζω στ αστέρια

όλου του κόσμου το γκρίζο

αλλάζει η ρότα 

αντικρίζω κενό

κτυπάω σε τοίχους

κι ετοιμάζω φευγιό

έτσι ζω

δίνω και παίρνω

όσο μπορώ

στα όνειρά μου επιμένω