17.3.14

Κυριακή

μόνος όπως γεννήθηκε
βαστάζος και παρατηρητής
μιας ζωής που αρνήθηκε

ματιές αιχμηρές και χέρια ματωμένα
σε δρόμους και πλατείες
έλεος δεν δέχτηκε ποτέ κι από κανένα

θεό δεν είδε και μάνα δεν φίλησε
πίσω στην αρχή
κλειστή στροφή αντίκρισε

εκεί που ο άνθρωπος σκοτώνεται
για έναν κάδο σκουπιδιών
της Κυριακής η πείνα δε σηκώνεται

3 +1 κραυγές:

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

αυτό το φαντάζομαι να τραγουδιέται low bap -δεν ξέρω αν σ'αρέσει,αν δε σ'αρέσει σόρρυ.

επίσης αυτό το "0+1 κραυγές" με κάνει να σκέφτομαι ότι αφού το μηδέν είναι ο αριθμός των σχολίων,είναι μεταβλητή,φυσικός αριθμός. και γυρίζουν πάνω απ το κεφάλι μου n+1 και αθροίσματα και τέτοια.άσχετο.

Δημήτρης είπε...

μ'αρέσει πολύ το low-bap! όπως μ'αρέσει πολύ και το boom-bap, όπως και κάθε είδος έκφρασης μέσα από τα 4 στοιχεία του hip-hop...

είναι ακριβώς όπως το σκέφτηκες... το +1 είναι το ήδη υπάρχον δικό μου σχόλιο που εκφραζεται ούτως ή άλλως μέσα απο την ίδια την ανάρτηση, οπότε ότι επεται ως σχόλιο απο κατω προστίθεται στο δικό μου...

το γιατί κραυγές και όχι σχόλια το συζητάμε αν θες...

Καλωσήρθες στον Φαίδωνα...

Υ.Γ. παλιότερα πρέπει να μιλάγαμε μεσω σχολίων και στο blog σου και σε ένα άλλο που είχα εγώ ,παλιότερα... Μ αρέσει πολύ το blog σου, ειδικά την περίοδο 2009-2012 το διάβαζα αρκετά...

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

σόρρυ,τώρα την είδα την απάντησή σου!

ναι,διάβαζα αυτά που είχα γράψει παλιά κι έτσι σε ξαναβρήκα τυχαία απ τα σχόλια.

ελπίζω να'σαι καλά :)

και χαίρομαι που σ'αρέσει το μπλογκ μου!