27.4.15

τα λόγια




Στα χείλη να γράφονται λόγια ζωής οδηγός,
οταν στα φέρνει η ζωή να σου τελειώσει το χρόνο,
όταν το μονο που σου μένει είν' ο ουρανός
πάνω απ' ένα μπαλκόνι ετοιμόρροπο και μόνο.

Τα λόγια που σου δίνουν δύναμη να κρατηθείς
όταν όλα γύρω βαραίνουν και σκύβεις το κεφάλι,
όταν σημάδια σου δείχνουν πως πάλι θα ηττηθείς
αυτά τα λόγια από το χώμα θα σε σήκωσουνε πάλι.

Είναι τα λόγια που έγραψα ένα βράδυ στον τοίχο
να μου θυμίζουν πως ζωή είναι το τώρα που περνά
να μου δείξουν το δρόμο, να με προλάβουν πριν φύγω
πριν χαθώ σε μονοπάτια που το μυαλό μου γεννά.

Αυτά τα λόγια που γεννούν το φώς να θυμάσε
να τα δίνεις χωρίς δισταγμό απλόχερα κι εσύ
κάτι στα χέρια σου να σε κρατάει όταν φοβάσαι  
τις νύχτες που γυρίζεις στης ποινής τη φυλακή.



1.3.15

σκοτεινά τοπία




Στο φως της τηλεόρασης με βρίσκει το σκοτάδι
μέσα σε έρεβος βαθύ θα κατεβώ
στης λήθης το παγωμένο και ήσυχο πηγάδι
στης ψυχής μου τον υπόγειο συρμό.

Κι όπως θα πέφτω μην φοβάσαι άφησέ με
είναι όμορφα τα έρημα και σκοτεινά τοπία
όσο και αν δεν το θες απόψε απασφάλησε με 
να χαθώ απ' αυτή την πλαστική και σάπια κοινωνία.

Στο τέρμα κάτω όταν φτάσω φως θ' ακουμπήσω
κι ας μην με παίρνει εγώ θα κυνηγώ
την ουτοπία μου σε δρόμο δύσκολο και γκρίζο
στα μάτια μου για πάντα όλα αυτά που αγαπώ.