Αυτοί οι ουρανοί είναι καρφιά στο τσιμέντο της ταράτσας
Μέρες τώρα απλά περπατάω
Τα βήματα δεν είναι σαν άλλωτε βαριά
Πριν και μετά ανάμεσά τους δεν υπάρχει
Μόνο τέλος
Το κάθε μικρό τέλος
Δεν ακούω τους ήχους που κάνουν τα κόκκαλά μου
Το δέρμα μου δεν δέχεται καν τις ευτελείς μου αποδείδεις
Τα μάτια μου δεν παρατηρούν, δεν ξέρω αν κοιτούν ακόμα
Μόνο μια γραμμή υπάρχει εκεί, ούτε κάν η σκέψη της
Δεν εκτελώ εντολές
Βαγόνια πάνω σε ράγες
Οι βρισιές μου και ο βήχας μου είναι δεκάρες βιαστικών νεκρών
Περιμένοντας κάποιο λεωφορείο για την επόμενη στάση
Και οι γραμμές αυτές παράλληλες σιωπές
Η γεωμετρία Riemann είναι ένα ακόμα μηδενικό
-πάνω της άλλωστε κάθησαν με μαύρη μπύρα στα χέρια δυό δυνατά φάλτσα μπάσα,
γι' αυτό σου λέω κάποτε ο ήλιος θα βγει πίσω από τα lofts της συνοικίας των αριθμών-
Είναι χειμώνας μιας άνοιξης ίσως
Ίσως τα ίσως να είναι μερικά μηδέν ακόμα
Το μελάνι πάγωσε
Και αύριο 7:24 ο χρόνος αυτός θα μοιάζει μια ακόμα ουτοπία
5.2.10
Resistance!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 +1 κραυγές:
Μερικές φορές Δημήτρη νιώθουμε ότι δεν είμαστε ότι είχαμε μάθει να είμαστε,
δεν ξέρουμε τι κάνουμε, που πάμε, γιατί αγωνιζόμαστε…
Η ευκλείδεια, η διαφορική γεωμετρία, η Riemann γίνονται μηδενικά…. και όχι μόνο αυτές αλλά και οι τελεστές και οι αλγόριθμοι και οι ν – διαστάσεις εξαλείφονται…
κάποιες φορές έχουμε την ανάγκη να μην κάνουμε καν την σκέψη να σκεφτούμε να πίνουμε αλκοόλ ή απλά να προχωράμε στους δρόμους και να βλέπουμε την εκπνοή μας να γίνεται αχνός από το κρύο!!!
Καλό βράδυ να έχεις… Χάνομαι γενικά …
Y.Γ. Συγχαρητήρια για την Κβάντο….
aloha δημήτρη μ! ακούω το τραγούδι π μ βαλες κ ειναι πολύ ομορφο!
κάποιοι στίχοι στο κείμενό σου μου άρεσαν πάρα πολύ..:-) ειδικά το τελευταίο δίστιχο και οι αλήθειες στους στίχους "πριν και μετά ανάμεσά τους δεν υπάρχει", "ίσως τα ίσως να είναι μερικά μηδενικά ακόμα"..
να σε ρωτήσω κάτι?? θέλω να στο ρωτήσω εδώ και μέρες..! τι έχεις πάθει και σχεδόν σε κάθε σου ανάρτηση αναφέρεις κάτι για τους νεκρούς?!?! ;ρ δεν το θεωρώ κακό,απλά το παρατήρησα κ μ έκανε εντύπωση!
καλή σου νύχτα!
γεμάτη στιγμές που ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ :D
min xehnas meta apo kathe telos xekinaei mia kainourgia arxi,kai esu eisai akomi stin arxi-bima bima stathera tha kaneis ta thelo sou pragmatikotita
x
Φίλε μου είναι έτσι όπως ακριβώς τα λές... κάποιες φορές...
σε ευχαριστώ που είσαι εδώ!!
αυτό που έγραψα ήταν μια καταιγιστική αλήθεια της στιγμής που το έγραφα... ένα ξέσπασμα...
να σαι πάντα καλά... κι εγώ χάνομαι τελευταία δεν γίνεται αλλιώς... και όχι γιατί κάποιος λέει "πρέπει" μέσα μου αλλά γιατί πραγματικά γουστάρω...
Καλό βράδυ και εμείς τα λέμε...
Υ.Γ. σε ευχαριστώ ρε συ να είσαι καλά!!!
Γεια σου Χαρά!!!
χαίρομαι που σου άρεσε το κομμάτι!!
δεν έχω πάθει κάτι (έτσι μου φαίνεται δλδ...χαχα)... πάντως όχι κάτι συγκεκριμένο...
μάλλον θα φταίνε τα βλέμματα των ανθρώπων στο δρόμο και ο χειμώνας που περνάει...
καλά σε νοιώθω εσένα! καλό αυτό! εγώ ξέρεις ακόμα περιμένω... κάτι εικόνες να ρθουν από το 9-16/12...
να με ρωτάς... και να μου λες γενικότερα...
τεσπα
καλό βράδυ και όνειρα γλυκα!
Υ.Γ. τη νύχτα δεν γεννήθηκε τίποτα ή μάλλον δεν θυμάμαι τι έγινε... τώρα τις υπόλοιπες ώρες της ζωής όλο και και γεννιέται...
αχχχ Χ μου...
τώρα τι να σου πω...
καλά τ αλές και έτσι είναι εσύ το ξέρεις καλύτερα από όλους...
βασικά εσύ ξέρεις και χωρίς αυτές τις γραμμές στα μάτια σου...
τέλος πάντων...
μου αρέσει πολύ που είσαι και εδώ...
καλό βράδυ ;-)
Δημοσίευση σχολίου