2:31

Δεν
υπάρχει κώδικας
λογική λόγος χρόνος τόπος
-έστω μια παρτίδα για μια πατρίδα-
συναίσθημα ζωή θάνατος
Δεν υπάρχει τίποτα
και υπάρχουν όλα
Μέσα σε δυο μάτια
βαθιά στα πιο απόκρυφα σημεία εκεί το υπάρχω ρήμα μόνο
μέρα και νύχτα

Στις 5 θα περάσει το λεωφορείο
τα χνάρια θα κατέβουν
για ν' ανέβουν άλλα
Στις 5 θα μείνεις ακίνητος σαν θάνατος
Στις 5 ο οργασμός μου θα βάλει τελεία και από εκεί θα συνεχίσει η πιο κόκκινη γραμμή των όσων ξέρω και μόλις άφησα πίσω μου
Στις 5 μη ρωτήσεις γιατί
ίσως τότε δεις μέσα στον καθρέφτη κάποιον άλλον

Το δωμάτιο είναι γεμάτο με σκόνη άχρηστα μονόλεπτα στο πάτωμα καλώδια και κόφτες μέσα μου και γύρω. παντού.
Το αγαπημένο μου weller 10 χρόνια μαζί σήμερα το καψα όσο περισσότερο του έπρεπε και τώρα εκεί κάτω από το παράθυρο νοιώθει το χiόνι έξω και παγώνει δίπλα στη μουσική σου
Γράφω και φεύγω πάλι για τους counters στις 12 όλα θα έχουν τελειώσει
Το λεωφορείο πάλι θα περάσει δίπλα μου ίσως με πάρει μαζί του ίσως όχι που να ξέρω πως θα πάνε τα χνάρια

δεξιά ή αριστερά;

Floyd με Bukowski μαζί και φεύγω από τα λόγια που σας κάνουν μηδενικά